İNSANLİĞIMIZI KAZANALIM ARTIK

Denizi, doğayı, havayı kirlettik,
Bunlar yetmezmiş gibi insanlığımızıda kaybettik.
Nasıl temizlenirki artık isi kiri,
Ne de mümkün şimdi kaybolanların telafisi.
Bir avuç iyi insanla olacak iş değil ama,
Tükenirken güzel günlere olan inancımız günbegün.
Yine de umuda tutunuyoruz çaresiz
Hani olur ya işte,
Belki iyilik de, gülümsemek gibi bulaşıcı olur bir gün,
Zaman da akarsu gibidir ya,
Akar lâkin durmaz,
Ve bir nehir gibi kuruduğu vakit,
Ne bir dakika geç ne de bir dakika erken,
Doğa gibi, toprak gibi alır intikamını.
Vakittir bu! En kıymetli yaşam örtüsü
Sonu geldiğinde,
Ne bir dakika geç ne de bir dakika erken,
Çıkar örtü üzerine
İstesen de istemesen de üzerinde durmaz.