İnsan üç şeyin peşinde olmak için yaratılmıştır;
Hakikatin, hayrın, güzelliğin.
İnsan ruhunda bu üç şeye götüren üç kabiliyet vardır;
Zeka, duygu, irade.
Zeka üç yerde kullanılır;
Kazanmada, hilede, ilimde.
Kalp, üç şeyin mahfazasıdır;
Aşkın, ümidin ve imanın.
Üç şeyi sevmeyen ruh, ölü odaları gibi karanlıktır;
Çocuğu, Allah'ı, zalimle kaviden başkasına itaati.
Üç nesneden her yerde kaçmalıyız;
Yersiz şiddetten, açlık bırakmayan tatminden, kendimize çevrilmeyen tehditten.
Üç kişiden korkunuz;
Merhametsizden, müraiden, mürtekipten.
Üç musibetten uzaklaşınız;
Zulümden, küfürden, cehaletten.
Üç kişiye el uzatınız;
Hastaya, garibe, muhitinde anlaşılmayan bedbahta.
Üç türlü davranış kaba ve sahtedir;
Kendini belli eden sanat, nümayişçi ahlak, kendine güvenen dindarlık.
Üç şey saadetin sırrıdır;
Tevazu, kanaat ve ölümün eşiğinde sık sık dinlenme zevki.
Dünya üç şeyle cennet olur;
Elden, dilden ve gönülden vermekle, affetmekle, hidayet yolunu göstermekle.
Üç kişi karanlıkta kalmıştır;
Aşkından çok talakatını kullanan, imanını iddia yapan, aklın meyvasından lezzet almayan.