İntiharı Düşlemek

1. Kat
Vazgeçmek istiyorum,
Merdivenler gözümde devleşiyor.
Sanki, sonsuzluğa tırmanıyorum.
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

2. kat
Adımlarım ağırlaşıyor.
Ağlamak üzereyim,
Ailemi düşünüyorum.
Beni seven insanlar..
Sahi, neredeler?
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

3. Kat
Adım atacak halim yok.
Boş bir inşaat.
Zirveye çıkıyorum
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

4. Kat
Hayatım gözlerimin önünden geçiyor.
Sensiz anlarımı elimin tersiyle itmeye razıyım.
Bir hiç kalıyor geriye.
Sensizlik vuruyor bu sefer de suratıma.
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

5. Kat
Yazdığım şiirler,
Kurduğum hayaller,
Gördüğüm rüyalar,
Hepsi yok olmak üzere.
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

6. Kat
Yoruldum. Çok yoruldum.
Yanımda bir kağıt var,
Bir de kalem.
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

7. Kat
Hayal kurmayı bıraktım.
Gözyaşlarım kurudu,
Gözlerimse kan kustu.
Duvara yaslandım,
Düşünüyorum.
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

8. Kat
Dudaklarımda tek kelime.
Güneşim, Güneşim, Güneşim,
Duruyorum. Soluk almak çok zor.
Ciğerlerim yanıyor,
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

9. Kat
Ölümle aramda 9 kat var.
Her birinde ayrı bir heyecan.
Rüzgarı doruklarıma kadar hissetmek üzereyim.
Bir pencere, insanlar kendi halinde.

0. Kat
Kan revan içinde yatıyorum,
Bir parmak hissediyorum boğazımda.
Nabzımı ölçüyor,
Bir kadın, ağlıyor
Cebimden bir kağıt alıyor,
Yüksek sesle okuyor.

“Bu bir intihar değil,
Katilim, sensin.”