Sokak köşelerindeki tek metelikle yetinen dilenciler gibi dilenmiştim aşkına.
Sen fırında duyduğum ekmek kokusu,
Yuvamda bulduğum sıla duygusu,
Ve içimdeki ayrılık korkusuydun.
Tek damlaya hasret aşkın çöllerinde ben sana çağlıyordum.
Şimdi ayrılığa gem vurmuş biçare gönlümle
Sensiz bi diyarın gümüş pençelerindeyim.
Gün gelir koşar gün gelir emeklerim.
Ama bana yaşatmadığın intikam duygusuyla
Bu dünyayı sana zehir ederim!