İnzivâ

Mâsivâdan yangınım, üstelik buz kesmiş diyarlardayım,
Gecemde ne bir yeşil, ne bir mavi; simsiyah göğüm, ay’ım,
Hiç bu denli korkmamıştım, ya kayarsa ayaklarım,
Bedenim buz dağım, içim fokurdayan yanardağım,
Nasıl anlatayım öyle uzun sürdü ki kalbimi kuruttu,
Hadi! Hislerden, tat ve lezzetlerden bahsetsin birisi, ben deneyimlerimi unuttum,
Çok uzun sürdü bu hâl beni ben etmek için, inzivâ ile yoğruldum,
Canım burnumdaydı, aşk burnumda tüttü, dokuz doğurttu.