Birini sevdiğimizde sınırları zorlayacak kadar çok seviyoruz. N'apsakta yetmiyor, yetemiyor çabamız ne bize ne de ona. Aşk, yakıyor kavuruyor insanın içini.
Geçen gün bir şiiri mi kaybettimde, ah nasıl üzüldüm. Şimdilerde hatırlayamıyorum bile mısralarını.
Bir kadının badem gözlü, gamzeli bir adama nispet eder gibi küstah bakışlarını anımsıyorum yalnızca. Öyle uzaktan uzağa, ikisinde de gönül yarası alıp gidiyor bir sevda ince uzun parmaklarını. Bir kış masalı misali bu aşk eritiyor kalan tüm buz tanelerini.
Yasak aşk bu, gizli bir aşk. Kadın adama başka bir dünyada, ben yalnızca sana ait olabiliyorken karşılaşalım diyor. Ve adamın, kirpiklerinden tüm umut kırıntıları usulca düşüveriyor.
Yine tek taraflı aşk kazanıyor bu hayatta. Yoluna devam edebilen kazanıyor.
Aşk, toplasan 1 eden hayatı 2 ye bölüyor böylece.