İsmim...

90’ların sonu ilkokul çağındaki bendeniz için Galatasaray’ın tuttuğum takımdan fazlası olmaya başladığı yıllardır.

Okul bitiş zili çaldığında deli gibi bağıra çağıra koşan veletlerden biri olmayıp, sakince 3-5 kafadar arkadaşla sallanarak gittiğimiz ev yolunda Galatasaray için beste! çalışmaları yapardık. İlk bestemiz dönemin epey popüler şarkısı olan Yılmaz Morgül’ün söylediği “deh deh düldül”ün “deh deh fener” olarak değiştirilmiş versiyonuydu. Şimdilerde Yılmaz abimizi ara sıra programlarda mekik çekerken görsem de, ilk bestemizin gizli kahramanı olarak hatırlanacaktır ben ve o 3-5 arkadaş tarafından.

O ki bir ilkokul ritüeli olan kızların saçını çekme evresi benim tarafımdan bestemizi bağıra çağıra okumamakta ısrar eden kızların saçını çekmemle başlamıştır. O yıllar ayrıca benim ilk defa iddiaya girip kaybettiğim yıllardır. bir Fener maçında iddiaya girip bir halley kaybettim maalesef:( Fener'e olan şanssızlığımız taa o yıllara dayanır benim için.

Bir oyuncu ise benim için çok özeldi. "Hakan Şükür" sarı-kırmızı forması, adaşım olması, attığı goller, uçak gibi kollarını yalpaladığı gol sevinciyle. gazetelerden kesilen Galatasaray konulu resimlerin haberlerin başında gelen adam. Mahalle maçlarında kullandığım isim, gerçek ismim.

Günlerden 23 Nisan. Okul yok, mahalle maçı için vakit çok. Cılız, uzun biriydim küçükken, mahalleden geçen bi abi giydiğim Galatasaray formasından etkilenmiş olacak ki yanına çağırıp ismimi sordu.

-Adın ne senin?
-Hakan…

-aaa Hakan mı? Galatasaray’daki Hakan’ı biliyor musun? gol attı geçen gün.

(ben Hakan’la yatıp, Hakan’la kalkıyorum diyorum. adam bana Hakan Şükür'ü soruyor. O zamandan beri Hakan isminin yasaklanması gerektiğini düşünürüm. Hakan ismi sadece Hakan Şükür’de kalmalı hacı. Ben bile sosyal ortamda dede ismimi kullanıyorum.. Hem sonra karıştırıyor insan.)

Bir anlık sessizlikten sonra top oynamaya gittim koşarak. Aklımda Hakan Şükür'ün son maçta attığı enfes kafa golü...

O kadar çok gaza gelmişim ki anlatamam, sesli sesli "deh deh Fener'i" söyleyebilirim.

O yıllardan beri iki isim beynime kazınmıştır. biri adaşım olan Hakan Şükür, diğeri de iddiada kazandığı halley’i gözümün önünde şapur şupur yiyen Ozan ibnesi…