İsmin Kaldı

Bugün kapadım o defteri ,
Mürekkep bitti.
Kalbimle birlikte kalemimde kırıldı.
Dilimden düşürmediğim ismini yazdım son satıra.
Geçen zamanı , olur ya diyerek ayağımın altına aldığım onurumu , hiç yok sandığın gururumu ve dedim ya bir daha sesimden duymayacağın ismini yazdım.
Kapadım defteri.
Hemen önce , sessizliğini düşününce kaynayan göğüs kafesimi yazdım.
Tarif edemediğim acıya benzeyen ama geçeceğini bildiğim hisleri yazdım. Yazdım yazdım sildim izleri kaldı.
Elinle , dilinle , kurşun gibi sözünle dağladın sinemi , yaralar geçti de izi kaldı.
Gözümden iki damla yaş akıtıp saman sarısı son sayfaya kapadım o defteri.
Mürekkep dağıldı , şiirler dağıldı, bir ismin kaldı.