Gözlerimde ıssız çöl.
Kelam yok buralarda.
Susuz, çaresiz, iki büklüm kalbim.
Umutsuzluk dökülüyor gökyüzünden.
Uzun süren yorgunluk bedenimde.
Kurtuluş yok, mahkumum bu çöle.
Uçsuz bucaksız çölün güneşi sensin.
Hem yakıcı, hem yorucu, hem de uzak.
Geceleri kaybolan gözlerin, bakışlarımda.
Söyle nasıl kurtulacağım sensiz geçen gecelerden.
Ne zaman vakti gelecek karşında iki büklüm olmamın?
Nerelere gidersin gecenin kor karanlığında?
Nasıl bulacağım karanlıkta bakışlarını?
Kurtuluş yok kayboluyorum gecenin çölünde.
Benim için siler misin bakışlarında ki hüznü?
Çok yalnızlar çölde yıldızlar.
Fısıltı gecenin ayazında, fırtına adın.
Sessizlik, ruhumun dansı kalbimin etrafında.
Korkuyorum karanlıkta kaybolmuş olmandan.
Bekliyor sabah tüm sessizliği ile seni.
Çölün ortasındayım kayboldum karanlıkta.
Kendin için gülümser misin hayatın uçurumunda?