İŞTE ÖYLESİNE TANRIM.

Çocukluk dedi bir cehennem, büyüdüm dedim başka bir cehennem. Tanrı ah başımın belası Tanrı, ne gerek vardı bunca senaryoya. İmtihansa fıkran, gülmedim inan. İzle izle dur, başka ne işin var senin, patlamış mısır da ister misin? Bu gidişle delirecem, aklım çemberimden taşmak üzere, beynim yerini yadırgıyor, kalbimin merhameti senden fazla.

Çocukken üzerimize geçirmişler bir sürü elbise, korkuyu da basmışlar zihinlerimize, sana bir adım atsak, şirke koşarmışız, hadi be yalan? Ah bu kurnaz erkek akılları, her şeyi mahveden eril tiyatro sahneleri, yer miyiz ulan. Arka fonda en sevdiğim şarkı çalıyor ve bu kelimeleri bana sen yazdırıyorsun biliyorsun değil mi?

Sahi her şeyi bilir misin Tanrım? Egon kaç kilo, var mı arkadaşların, üniversite terk misin, tuz musun şeker misin, sütlü kahve sever misin!

Hoşça kal Tanrım, merak etme aklımdasın, kalbime çıkmak için biraz iyi olmalısın.....