Aşk psikolojide sarhoş olma hali olarak adlandırılıyormuş ve maxsimum 3 yıl süreceğine dair kanıtları saptanmış. Ayrılıklar yaşandığında acının büründüğü hali kişinin yapısına göre değişiklik gösterirmiş. Acıyı yok sayabilir, önüne ve hayatına bakabilir, yeni ilişkileri veya kişileri hayatına alabilir, kendini içkiye verebilirmiş veya içinde bulunduğu o acı haline tamamiyle bürünüp sonuna kadar o hissi tadıp görmezden gelmeyerek içinden geçip var olduğunu kabul edebilirmiş. İlişkiye verilen süre , çaba , emek , fedakarlık , kendinden verme durumu ne kadar çok olursa kişi o kadar çok acı çekermiş. Ama bir şeyi itiraf edemezmiş, Yanıldığını..
Çünkü insanlar verdikleri bu gayretin boşa çıktığını kabul etmezlermiş. Benim içinde kabul edemediğim bir süreçti. Şimdi kabul etmek istiyorum. Eğer unutucaksam da bu olması gerektiği gibi olmalı, öyle kalbimden çıkartmalıyım.
Duygularımda bu defa sadece kırgınlık var, ama dilerim yaşanılanlardan sonra yüzü gülen kişi o olur. Çünkü ben çıkardığım derslerle kimseye böyle bir çabayla gitmiceğimi biliyorum. Kim bilir belkide olması gereken budur..