İnsanın yaşı ilerledikçe kendisi de olgunlaşıyor. Zamansız düşünceler sergileyen insanların konuşları hep kötü oluyor. İnsanlar yapacakları işi hep düşünmeden yapıyorlar. Sanki doğruyu yanlışı bilmeden hareket ediyorlar. Bu hayatımıza hep kötü etki ediyor. Sonra üzülen yine biz oluyoruz. üzülmememiz için doğru düşüncelerimizin doğru olduğundan emin olmamız lazım. Bir insan hep iyi şeyler düşündüğü zaman hayatında hiç bir kötülük kalmaz. Zaman her şeyin ilacı dersler. Bizim bir çerçevemiz var ve biz bu çerçeveden hiç çıkamayacağız....