Kalbimde sonbaharın burukluğu var
Gözlerimde kışın ayazı var
Ümitsiz bir çırpıntın içinde aşkım
Kaybetme korkusu bedenimi sarıyor
Üşüyorum hemde cok fazla
Dökülüyorum ama yavaşca
Içimi saran bu keder
Senin gidişini haber verir gibi
Sürekli uzaklaşıyorsun benden
Düşman gibi davranıyorsun
Kavgalarimiz bitmiyor bir türlü
Ve ben tükeniyorum karşında yavaş yavaş
Çaresizce gideceğin günü bekliyorum
Istemiyorum ama olacaklara engel olmayacağım biliyorum.
Senin gittiğin gün sonum olacak onu da biliyorum.
Ama elimden hiç birşey gelmiyor.
Işte hazan mevsimi yaklaşıyor
Yaz bitti bitecek kış geliyor
Aramız daha da açılıyor
Ve sen gitmeye karar veriyorsun.
Bu umutsuz ve mutsuz adamın hazin sonu
Dünyadan kayboluşu
Diri diri mezara konuşu
Bir aşkın daha yok oluşu...