“Acılar çekiyorduk.
Kimseler ama kimsecikler yoktu yardım edecek.
Olanlarda yaramıza merhem sürmek yerine, tuz basıyorlardı.
İyice canımız yansın diye.
Hani can yakmaktan keyif alan bir toplumuz ya.
Hani sinsice insanların tökezlemesini bekleyen bir toplumuz ya bir tekmede ben atayım düşüncesiyle.
İşte tam burada bitiyordu dostluk, kardeşlik.
Geriye bir tek şey kalıyordu, o da kalleşlik!”
#Kalleşlik