KANAYAN YARA

Size ağaçlardan,kuşlardan
Gökyüzünden
Hatta dereden,denizden
Gülen gözlerden
Şiirler yazmak isterdim..
Fakat;
Bir örümcek ağı gibi
Sarmış etrafımızı acı ve keder
Örtmüş üstünü
Tüm güzelliklerin,
Öyle kanayan yaralarımız varki;
Ağrısı ancak ölünce geçer…

GÜCÜM YOK

Her sabah;
Umutlarımızı taze tutar
Ve dualarla besler uğurlarız geleceğimize,
Biraz sonra olacakları bilmediğimizden
Belki bugün,o gündür sözüne sığınır
Daha bir sıkı tutunuruz hayata,
Kirli ve yıpranmış günleri asarız bulutlara
Uçlarına takarız insancıl kalıntılarımızı
Artık sabırda bitmiştir,zaman da
Bir işaret beklersin,ama gecikir
Bakarsın göklere
Yalvarırcasına,
Dizlerinin bağı çözülür
Usulca çöker ve söylersin;
Allahım!
Bir kez daha diyecek gücüm yok!