Kara kıyı

Yamalı bir dağ düşün.
İçinde yeşiller allar morlar mevcut.
Kalın kalın yaprakları,
Sardunya kokan toprakları var.
Elini attığın yer huzur.
Nefes aldıkça neşe veren bir diyar.
Her insan bir adım sonrasına saygılı
Yağmurların kokusu toprağa dans ettiriyor.
Kuşlar güneşe konuyor.
Hele gecesi bambaşka...
Yıldızlar raks ediyor salına salına...
Taşın sesini duyuyorsun.
Mantarın konuşmasını.
Ceylanlar, kurbağalar, yılkı atları...
Evren dengesine yeniden kavuşmuş.
Aç kalan yok...
Tok olanın gönlü zengin...
Kavgalar algılara pranga takamıyor...
Yaşamı kucaklıyor tüm renkler...
Alı al...
Moru mor koca heybetli kara kıyı...
Sarıldıkça doğaya...
Kediler, köpekler, okyanuslar mutlu...
Sevgiyle harmanlanıyor çınarlar...
Merhameti giyiniyor insanlar...
Bir düşünsene...
Yaşanmayı bekleyen bir kara kıyı...
Karalığı çalan tek lütuf adı...
İçi berrak...
İçi rengarenk...
İçi doğaya, denize, yaşama bağlı insan dolu...
Yalan mısın yoksa yanar mısın insanoğlu!