Kara kızım ben. Bahtı karalıyım, kaderi karalıyım... Kara kızım ben. Yüzü gülse de içi kan ağlayan, herkes hiç üzülmez, mutlu gözükürken her gece sessiz sedasiz cigliklarimi duyanin olmaması, göz yaşlarımı silecek kimsenin olmaması. Ben kahrolurken sevdiklerim için yaşayışım dünya bana bu kadar ağır gelirken. Dayan yüregim dayan derken her an kalbimle savaşım. Yürek dayanmıyor bu acıya, gücü yetmiyor... Bahtı karalıyım ben. Gülen yüzümü gördü herkes. Özümü, gerçek duygularımı, içimde ki yanislarimi kimse görmedi. Gördü sandığım da yanlış gördü. Olsun varsın herkes beni mutlu bilsin. Siz yine de beni hep mutlu, hep güler yüzlü olarak hatırlayın. Yaşarken ölmek, kahrolmak bu işte. Allah büyük kulagimiza ezan sesiyle geldik selamizin sesiyle giderim inşallah. Elbet birgün bu yürekte bitecek. Elbet sonsuz derinliğe girecek. Siz yine de hep mutlu, iyi hatırlayın....
Siz yine hep öyle sanin da yürek dayanmıyor. Bilin istedim...... Kara kızım ben..... Kaderi Bahtı kara kızım ben...