KARANLIK YOLLARDAYIM


Sensiz ne günler geçiyor,ne saatler
İçimde vurgun yemiş özlemler
Hazanların rüzgarlarına savruluyorum
Hasretinin sancılarını yaşıyor ruhum
Çıkmaz sokaklarındayım yokluğunun
Bilmiyorum kaçıncı kışlarımı yaşıyorum
Gönlüm çaresizlik zindanlarında
Sanki hasretinin müebbetine mahkumum

Adeta nefesime dolmuş
Hasretinden kalan sarhoşluğum
Gönül bahçemdeki çiçeklerim solmuş
Mevsimlerim sanki baharlara küsmüş
Hüzünlerin kör ayazlarında üşüyorum
Güneşim gecelerin koynuna sığınmış
Yokluğunun karanlıklarında kalıyorum
Ve içimdeki son umutlarla
Hala,dönüşünün aydıklıklarını bekliyorum.