Bazen,
içinde kaybolduğun bir karanlık vardır.
Sonsuz bir boşluk gibi,
yavaşça seni sarar.
Göremediğin,
duyamadığın bir şeyler vardır orada.
Ve sen,
sadece sesini duymaya çalışırsın,
ama etrafında yankıdan başka bir şey yoktur.
Fakat karanlıkta,
bazen bir ışık vardır,
görmediğin ama hep hissettiğin.
O ışık,
sana hatırlatır;
gerçekten kaybolmadığını.
Karanlık seni sararken,
gözlerini kapama.
Çünkü o ışık,
belki de senin içindedir.
Bazen,
içindeki en karanlık yer,
en parlak ışığa dönüşür.