Karşılaşma

Emrah: ( markette alışveriş yaparken yıllar önceki kız arkadaşını görür ve mecburen durur ) merhaba Ayşe çok oldu görüşmeyeli
Ayşe:( (hoşnutsuz bir şekilde ) Merhaba evet çok oldu,bak bu benim kızım Maya ( Diyerek saçları iki yandan örgülü 5 yaşlarında sarışın küçük kızı gösterdi ) nasılsın neler yapıyorsun?
Emrah: (Duyduklarıyla sarsılmıştı gözlerini küçük kıza dikerek bu bizim kızımız olabilirdi diye geçirdi içinden ) iyiyim iş güç işte ( Diyerek geçiştirdi soruyu umarım yüz ifademden ne düşündüğümü anlamamıştır diye düşündü)sen nasılsın?
Ayşe : (Nasılda sarsıldı oh oldu zamanında kıymetimi bileydi oda diye içten içe sevindi)Aa ben de çok iyiyim valla işte biliyorsun biz Ahmet’’le evlendik muhteşem bir çift olduk doğrusu kızımızda doğunca evliliğimiz daha da muhteşem bir boyut kazandı bizde yurtdışına tatile gitmiştik dün döndük işte evde bişey kalmamış alışverişe çıktık kızımla gerçi kocam kendini yorma ben yaparım demişti ama evde sıkılınca çıktık Mayayla( onsuz ne kadar mutlu olduğunu adete gözüne sokmaya çalışıyordu)
Emrah: Ya öyle mi ne güzel ( Ahmet bir zamanlar en yakın arkadaşıydı olanları hala sindirebilmiş değildi ve içinden küfür etmek geldi ihanetleri dün gibi içini acıttı onca zaman geçmesi hiç birşey değiştirmemişti)
Ayşe : (kızı onu çekiştirip duruyordu karşı reyonda gördüğü parlak kırmızı ambalajı olan şekerlemeden istiyordu)neyse görüşrüz tekrar ( diyerek uzaklaştı)
Emrah: Görüşürüz( diyebildi anca kalakalmıştı öyle ne kadarda pişkince konuştu insanlar neden böyle bir türlü anlamıyordu sorun kendisinde miydi o mu yanlış insanları seçiyordu nerden çıktı bu şimdi karşıma diye düşünüyordu unuttuğunu sandığı kötü hatıraları zihnine üşüştüler bir an nefes almakta zorlandı ve kendini zor dışarı attı ne kadar kahrolsa da yine de böyle birinin hayatında olmaması gerektiğini hatırlattı kendine biraz olsun rahatlamıştı)