Kasım Sonu
Zamanın senden geriye bıraktıklarını
Pencereme konan ürkek bir güvercinde
Arıyorum tuzlu meltem esen penceremde.
Deniz benden dertli bu yorgun gecede
Hikayeler var o susmayan kalemimde.
Kasım sonu soğuğunda yürüyorum
Kış alabildiğine kaplarken her yeri
Kitabımdaki resme bakıyorum ara ara
Ne de güzelsin ve hiç bitmeyen
Bir şarkı çalarken derinden derine
Kargaları seninle sevmiştim
Bin yıllık bir sessizlikte .
Diktiğimiz ağaçlar şimdi bir derede kıyısında
Sabırlı bir bekçi gibi öylece bekliyor .
Dallarına çarpan o terkedilmiş mektupları
Üzgün ve acılı gözlerle yolluyor
Ebubekir Kuri