KAYBOLAN YILLARIM

Hayattaki yaşam haklıydı,
Yalan olan benim hayattaki yaşamım.
Vara bildiğim yer sende kadardım.
Bir tek sana olan özlemimi bitiremedim şu hayatta.
Sevgilim koca bebeğim bil istedim,
İçime nefes gibi dolman zaten bundandı.
Bilesinki, yalnızlığı bile yalnız bırakmadım,
Hep yalnızlıkla bir oldum, Kendimi bıraktığım kadar.
Hep hayal peşinde el ele,
Bir seven insan bunu niye ve niçin yapar bilmem. Kuşlarada sevgilim kardelenim fazla inanmam.
Uçmanın çoğu çırpınmaktır zaten.
Bilmeni istiyorumki,
Gülen gözlerimin arkasında çok çok gözyaşı sakladım.
Seninle göz göze geldiğimizde,
Bu yaşlar sevinç göz yaşı olur,
Armağan ederim sana...
Artık ısınmayan mevsimler gibi yüreğim. Sanırım unuttum kendimi, bu şehirde,
Ne kadar istesemde gelemiyorum sana.
Sensiz karanliklardayim odamda,
Şimdi ışığımı söndürüyorum.
Sevgili karanlığıma gelme sakın.
Orası yokluğunun da ötesi...
Ölümünde...