Kaybolup gidermiş insan
Kendi içinde bilinmezlere.
Bütün gördükleri, bütün bildikleri yalan gelirmiş,
Ne inanırmış yalanlara
Ne de gördüklerinin bildiklerinin yalan oluşlarına.
Dirhem dirhem kopup giden parçalar,
Zamanla kocaman bir boşluk olurmuş
Meğer canı acıtan,
O koskoca boşluk değil,
Kopup gidenlermiş, yitip gidenler...

Kapanmazmış
Yamanmazmış
O boşlukla yaşanırmış,
Yaşamaya alışılırmış.

Hiç bir acı insanı öldürmezmiş,
ölmek o kadar basit değilmiş meğer.
Yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgi,
Sanıldığı kadar ince değilmiş..

Masal'lar kalırmış,
Mutlu günlerden geriye sadece,
Ama artık masallarda kandırmazmış,
Yetmezmiş yüzüne iki santim gülüş asmaya.

-ALINTI.