KAYBOLUŞ

?
Yine büründü gökyüzü karanlıklar ülkesine,
Benim zamanım başladı yine...
Her gün olduğu gibi bugün de zihnimin ortasındasın...
Oyuncağı elinden alınan çocuk gibi huzursuzum yine..
Tertemiz kayboldum yine küçücük şehirde...
Eşsiz bir sedayla gezindim sensizliğin gölgesinde..
Kimseler yok sokakta, yollar, kaldırımlar bomboş..
Neyin sessizliği bu
Gidişine mi küstü yoksa bu küçücük şehir...
Öyle kolay mıydı hemen gitmek...
Hangi ara gittin öyle
İnan hiç farketmedim.
İçim hıçkıra hıçkıra ağlıyor,
Dışım sessizce kabullenmiş gibi
Bağırıyorum ama sesim çıkmıyor...
Anahtarı sende olan kalbinde,herşeyim gitti
Kalabalığın içinde kaybolmuş küçük çocuk gibi
Kalakaldım ortada...
Her tarafım yabancı...
Güvenmek istiyorum birilerine...
Tutsa biri kolumdan az dinleseler
Hıckıra hıckıra dert yanmak istiyorum...
Saatlerce konuşacak kadar doluyum
Ama tek bir kelime edecek kadar da yorgun...