Hepimiz ayrı ayrı hayatlara savrulmuştuk şimdi.Herkes bambaşka yerde bambaşka insanlar ile beraberdi,hayat gerçekten de nasip ile yaşanıyordu.İnsan nasibini sevmeye bakmalıydı.Kalbimiz çok yorulmuştu bizim,üstümüzde olağanca yükle yaşamıştık zaman zaman tek başımıza mücadele ettiğimiz bu hayatı yine tek başımıza yaşamaya devam ediyorduk.Hayatımız bir filmdi o filmin başrolleri hep kendimizdik,etrafımızda dönen figüranlar her an değişime hazırdı değişmeyen tek şey bizdik.Senaryo yenilendikçe biz etrafında dönüyorduk.