KEHRİBAR

Uzakları hayal ediyorum. Uzağı nereyi bilirsem orayı. Bir Fransızca müzik mırıldanıyor kulağımda, ben alıp Kehribar gözlerini gidiyorum buralardan. Uzak neresiyse oraya. Başka bir insan olmaya. Belki daha iyi biri olmak için ya da daha özgür kalabilmek için.
Yollar uzuyor, ben seni daha iyi tanıyorum. Böyle buraların havaları, insanları bizi bi kalıba sokmuş, uzaklar yaklaştıkça kırıyoruz kabuğumuzu. Kendimizi buluyoruz.
İçimizdeki kelebekler kanatlanıyor, gitmek iyi geliyor.
"Şimdi bir elimde bir mendil, diğerinde kuş sesleri" diyor Cemal Süreya. Sen dönüp bana, şiir gibi bakıyosun. Gece oluyosun, ben şair oluyorum gözlerine. Alabildiğine gidiyoruz, geri dönmek aklımızın ucundan geçmiyor.