Bir vakit geldi ..
Yeni doğan kelebek kendini herkese tanıttı..
Kozayı tekedince sessiz ve meraklıydı..
Herkese mütevazi ve özünü unutmayacağını söyleyip kanat çırpınışlarının ilk denemesini saatlerce sürdürdükten sonra gökyüzüne maviliğin içinde gökkuşağı kanatlarını sergiledi...
Mutlu muydun şimdi ?
Artık uçuyorsun..
Merak seni en üzen şey olmalıydı bu hayatta.
İnsanların var ile yok arasında yaşadığı islama şahit oluyordun..
Ki senin kanat çırpışların bile Yaradana zikir mahiyetindeydi..
Şükrünü her vakit eda ediyordun..
Bu koskaca dünyada milyonlarca müslüman senin narin kanatlarında ki zikrin ağırlığınca ibadet edememiş zülme sessiz kalmıştı..
Kelebek, şu an bir tırtıl olarak kalmayı mı yeğlerdin..
Yoksa sende herkes gibi kimseyi umursamayıp pervanede ateşe doğru gideceğin günü mü bekliyor olacaksın?