KELEBEK

Bedenime dokunduğun teninle özgürüm.

Soluksuz dakikalarımın içinde yatışmayı hissettirdin.

Kalbimin için de bir soygun yapıp etrafına sardın.

Beni hırsız bıraktın ve hiç korkmadan kalbimden vurdun.

Şimdi sonsuzluğun içinde düş bahçesinde uyuyorum.

Belki varlığım tüm bedenine ulaştı fakat kalbim..

O hep üşüyecek ve beni kim öldürdü diyecek.

Her gün söyleyecek, ben söyledikçe unutucak.

Kimi sevdiğini utanarak unutucak.

Çünkü neden bu kadar üşüdüğünü merak edicek.

Neden yaşayamadığını hissedecek.

Ve sonra diyecek ki ; kelebeğin ölümünü değil sen kelebeğin ömrünü hatırla..