Ne kadar büyüsem de çocukluktan unutamadığım anlarım anlarımız..
Derinden etkilediyse hep canlıdır.
Çocukluk ne kadar özel baktığın gördüğün yaşadığın dünya bile farklı.Duru bir dünya.
Büyüdükçe özelliğini kaybettiğini hissettiren kimi zamam şikayetçi bir dünya.
-Şu yaşadığımız dünyadan pek şikayetçiyim.
Sonra düşündüm çocukken de istediğim olmadığında şikayetçiyim, ağlardım istediğim olsun diye inatlasirdim. Peki büyüdüm ne oldu?
Şikayet ediyorum ama ağlayıp inat etmiyorum.Vaz mı geçtim isteklerimden kolaya mi kaçtım?
Ve yeniden başladım önce kendi dünyama dokundum kendi dünyamı degistirdim bu değişiklik ortak dünyamıza yansir elbet.
Kendi dünyam ne kadar karmaşık dağınık ve karanlıksa ortak dünyanın ışığını göremiyordum. Sırayla kendime bir dokunuş ve sonrası aydınlık.
?Kendi dünyanı değiştir ortak dünyamız aydınlansın.