Bazen,
kalabalıklar içinde bile
yalnız hissedersin.
Sesler yankılanır etrafında,
ama hiçbiri sana dokunmaz.
Bir şey eksikmiş gibi,
ama ne olduğunu bilmezsin.
Bir boşluk,
adı konulmamış bir hüzün,
içinde sessizce büyür.
Kendi içinde kaybolursun,
cevaplarını ararken.
Ama en acısı,
soruların bile
bir süre sonra anlamını yitirmesidir.
Ve işte o zaman,
aynaya bakarsın,
ama gözlerinin ardındaki seni
göremezsin artık.