Kendini Ararken

Bir zamanlar bildiğim her şey,
şimdi yabancı gibi bakıyor bana.
Aynamdaki yüz,
tanıdık ama uzak.
Sanki zaman,
benden bir şeyleri alıp götürmüş,
yerine hiç bilmediğim boşluklar bırakmış.

Bazen adımı fısıldıyorum kendime,
duyuyorum ama hissetmiyorum.
Bazen geçmişime bakıyorum,
oradaki ben ile
şimdi gördüğüm ben arasında
uçurumlar var.

Ne zaman kayboldum, bilmiyorum.
Belki bir sokakta,
belki bir ayrılıkta,
belki de
kendimi görmezden geldiğim bir anda.

Ama biliyorum,
her kayboluş,
yeniden bulmanın ilk adımıdır.
Ve belki de insan,
kendini en çok kaybettiğinde bulur.