KILIF UYDURMAK

Hayatımızda bir çok duruma kılıf uydurmayı iyi biliriz; hele ki yaptığımız şeyin günah, yanlış olduğunu bile bile nefsimizin dediklerine göre hareket etmek...
Sosyal medyada sıkça karşılaştığım bir söz var ve bunu kim yazdıysa gönülden tebrik ediyorum kendisini; “Birisi hırsızlık yaptığında paradan soğumuyoruz ama dindar denilen biri bir yanlış yaptığında hemen dinden soğuyoruz.”
Neden? Çünkü para nefsimize hitap ediyor; dini, Allah'ın emirlerine göre yaşamak ise nefsimize çok ağır geliyor ve başlıyoruz günahlarımıza kılıf uydurmaya...
Çokça duyarız çevreden bu cümleleri: “Namaz kılmıyorum ama benim kalbim temiz, ben açık geziyorum ama kapalı gezenleri de görüyoruz, inancı zayıftır ama insanlara karşı çok iyi birisidir, içki içer ama çok yardım sever bir insandır, ne var yani onu şimdi herkes yapıyor, ne çıkarsa zaten hacıdan hocadan çıkıyor” vb...
Başta belirteyim, ben kimsenin ibadetini, tesettürünü, inancını yargılamıyorum; benim değinmek istediğim mesele, başkasının yaptığı hatalar ne yazık ki bizim hatamızı kapatmıyor.
Yani; kalbimizin temiz olması bizim Yaradan’a olan namaz borcumuzu ifa etmiyor; eğer öyle olsaydı tüm günahları affedildiği halde ayakları şişine kadar Efendimiz (sav) namaz kılmazdı.
Tesettürlü gezip de hata yapan insanlara bakarak kimse açık gezmesinin günahını kapatamaz; çünkü ahirette her insan tek başına hesaba çekilecek. Nedense tesettürü ve yaşantısı ile imrenilecek insanlara bakılmıyor da, tesettürü olup da yanlış yapanlar hep örnek alınıyor.
Bir de yanlış olarak bilinen bir şeyi çok kişi yaptığında onun yanlışlığı ortadan kalkacak diye bir kılıf uydurma şekli var. Allah (c.c) tarafından yasaklanmış bir şeyi bir kişi de yapsa bir milyon kişi de yapsa değişmez, yanlış yanlıştır. Yani herkes yapıyor, biz de arada kaynarız diye bir durum yok, hepimizin hesap defteri ayrı tutuluyor.
Bir hoca efendi ya da bir hacı amca hata yaptığında hemen bütün hacılar yaftalanıyor zaten her şey onların başının altından çıkıyor(!) di mi...
Velhasıl, çevreye değil önce kendimize bakacağız. Hesap günü gelmeden her gün kendi kendimizi hesaba çekeceğiz. “Bugün ibadetlerimi yapabildim mi, Allah'ın emirlerine uyabildim mi, kendimde var olan bir yanlışı fark edip düzeltebildim mi" Nefsimizi temize çıkarmak yerine sürekli eksiğini arayacağız çünkü o bizin en büyük düşmanımız.
Onun dediğini ne kadar yaparsak o kadar kölesi olmuş oluruz. En büyük özgürlük, nefsine karşı koyabilmektir vesselâm...