KİMLER GELDİ KİMLER GEÇTİ

İnsanlar vardır;
Gelip geçerler hayatlarımızdan...
Kimi depremlerle gider, kimi fırtınalarla..
Ben kalanlardan yanayım.
Gitmeyenlerin sadakatini ve sabrını severim,
Sarılıp bırakmayanların ise sıcaklığını....
( Şems Tebrizi )

Bazı insanlarla arkadaş, dost olursunuz. Hesapsızca çıkarsız, beklentiye girmeden. Sonsuz güven vardır, sevgi de.. Sonra kardeş gibi olursunuz, kan bağı olmasa da o kadar yakın hissedersiniz.
Olduğu gibi kabul eder, her şeyi alttan alır, kızamaz kıramazsınız onları. Hatalarını görmezden gelir, yüzlerine vurmazsınız çok değer verdiğiniz için. Her şeyinizi paylaşır, dertleşirsiniz. Bu manevi kardeşlik bağına sadık kalır ihanet etmezsiniz..

Sonra ne mi olur? Bir gün hiç beklemediğiniz bir an da hayal kırıklığına uğrarsınız. Çünkü kendiniz gibi bildiğiniz kişinin öyle olmadığını anlamak acı verir insana. Yüzünüze gülerken arkanızdan konuştuğunu, ağzınızdan çıkmayan sözleri söylemişsiniz gibi paylaştığını , yalan yanlış sözlerle hakkınızda anlattıklarını tesadüf eseri öğrenirsiniz. Tüm güveninizi yitirdiğiniz için yıllardır kurduğunuz bu bağ paramparça olur. Ve hayatınızdan çıkıp giderler.

Bu yaşananlar kimseye körü körüne inanıp güvenmemeyi öğretir bize, acı da olsa bir hayat dersi olur. Biz vicdan rahatlığıyla yaşamımıza devam ederiz, onların ne düşündüğü ise meçhul..

Bu nedenle siz siz olun hayatınızdaki insanlara karşı ne kör, ne de nankör ve bencil olun.

Hayat hep iyi insanlarla karşılaştırsın hepimizi...
Kapanışı La Edri' nin sözleriyle yapayım ;

Bir insana hak etmediği bir şeyi verirsen,
Gün gelir o verdiğin şeyi muhakkak kaybeder.
Sevgi gibi, güven gibi....