Kimse yalnız olmak için çabalamadı. Kimse bir şeyler ters gitsin diye uğraşmadı. Kimse kalbine söz geçiremedi. Herkes o gözlerde kayboldu. Hani o huzurun adı, İçinde çocukluğunu , dertlerini gördüğü o gözlerde ... Herkes o hüzün dolu gözlere aşık oldu. Kimse söz geçiremedi. Herkes gecelerde kendini buldu. Sanki geceler insanların kendini sorgulaması için var. Herkes aşık oldu. Herkes aşk acısı çekti. Herkes... Herkes sorguladı,sorgulandı,sevdi,sevildi... Ama kimse, kimsenin derdine ortak olmadı. Hep bir mücadele, Hep bir ihanet.