Bir zamanlar
gözlerimde parlayan hayaller,
şimdi toprak olmuş,
düşlerimden savrulmuş rüzgarla
yerle bir.
Kırık bir aynada,
kendimi görmek istedim.
Ama her kırık,
bana biraz daha yabancıydı.
Bütün o parçalar
bir araya gelmeye çalıştı,
ama hiçbir zaman
tam olmadı.
Bazen kaybolur hayaller,
gözlerimizin önünden,
fakat her kaybolan şey,
bir iz bırakır.
Geriye kalan,
sadece o izlerin
gerçekten bizim olup
olmadığını sorgulamak.
Ve bir gün,
belki de bir başka hayatın
görülmeyen köşesinde,
hayallerim tekrar doğar.
Ama bu kez,
onlar da
kırık olacak.