Bir zamanlar,
rüya gibiydi her şey.
Uçurum kenarında beklerken,
düşmemek için savaşırdık.
Ama bazen,
rüya kırılır.
Ve sen,
yerle bir olmuş o düşe
gözlerini açarsın.
Her bir parça,
bir anının yansıması.
Ve o anılar,
gizlice içimize işleyen kırık duvarlar gibi.
Bir zamanlar birbirine bağlı olan o zincirler,
şimdi tek tek kopar,
gözlerindeki buğuda kaybolur.
Kırık bir rüya,
belki de yeni bir başlangıçtır.
Her şeyin bozulmuş olduğu bir anda,
belki de gerçek seni bekliyordur.
Gerçek,
yıkılmayı bilendir;
her düşüş, bir yeniden kalkışa hazırlıktır.
Kırık bir rüya,
belki de kaybolan bir umudun adı.
Ama unutma,
bazen en güzel şeyler
kırık parçalarda gizlidir.
Ve belki de,
o kırık yerler,
en çok seni anlamaya yarar.
Zamanla,
o kırık rüya bir hatıraya dönüşür,
ve hatırladıkça,
şu anın ne kadar değerli olduğunu anlarsın.
Çünkü,
bazen kırılmak,
yeniden doğmanın ilk adımıdır.