Bazen hayallerim,
gözlerimdeki yıldızlar gibi,
parıldarken düşer.
Kırık umutlar,
bana acı verir,
ama o acı da bir gerçektir,
gözlerimdeki bir iz gibi
yavaşça kalır.
Hayal kırıklıkları,
bir gölgenin ardında saklanır,
ne zaman güneş doğsa,
o gölge daha da büyür.
Ama ben,
gölgenin peşinden gitmem,
çünkü ışığı arıyorum.
Bazen düşerim,
yolum kaybolur,
ama kaybolmak,
yolculuğun bir parçasıdır.
Ve her kırık umut,
beni bir adım daha
gerçek olana yaklaştırır.
Çünkü hayal kırıklıkları,
bizi güçlendirir,
her acı,
bir ders verir.
Ve her kayıp,
bulunacak bir şeyin işaretidir.
Yeniden başlamak,
bir yıldızın geceyi yeniden aydınlatması gibi,
kendi ışığımı bulmak demektir.
Çünkü her kırık umut,
bana güç verir,
ve her düşüş,
yükselmenin habercisidir.