Kırık Zamanlar

Zaman, avuçlarımda kırılıyor.
Cam kesiği gibi,
her anıma batıyor hatıralar.
Sustuğum her kelime,
bir çığlık gibi içimde yankılanıyor,
ve ben,
kendi içimde kayboluyorum.

Saatler geri dönmez,
ama izleri kalır geçmişin.
Bir an, bir yüz, bir ses…
Hiçbir şey silinmez aslında,
sadece unutmayı öğrenir insan.

Gözlerimde bir sonbahar gizli,
her düşen yaprak,
bir vedanın fısıltısı.
Ve ben,
rüzgârı suçluyorum,
o esmese, belki de
hiçbir şey kopmazdı içimden.