Bazen,
kırılgan olduğunu düşünürsün,
bir rüzgarın seni alıp götürecekmiş gibi.
Düşersin,
yıkıldığını hissedersin,
ve içindeki boşluk,
sana asla dolmayacak gibi gelir.
Ama bir gün,
o kırılganlıkla barış yapman gerekir.
Çünkü kırılganlık,
gerçek gücün başlangıcıdır.
Her düşüş,
sana yeniden kalkma fırsatı verir.
Ve her kırık parça,
gerçekten seni sen yapan şeydir.
İçindeki o güç,
kırıldığında değil,
kendi kırılganlığını kabul ettiğinde ortaya çıkar.
Bir insan,
gerçek gücünü
yalnızca korkularıyla yüzleştiğinde bulur.
Ve o gücü hissettiğinde,
gerçek özgürlük,
zihninin sınırlarını aşmaya başlar.
Çünkü güç,
sadece sağlam kalmakta değil,
kırıldığında da yeniden ayağa kalkabilmektir.
Ve belki de,
en güçlü insanlar,
en çok kırılanlardır.