KÖMÜR GÖZLÜ

Kömür kömür bakışlarındır sebebim

Sen karlı dağlar ardında saklı kalmış,
El değmemiş nazlı bir çiçek gibisin,
Koparmaya gelmezsin bilirim,
O yüzden seni hep uzaklardan sevmeli,
Yağmur sonrası toprak kokusu gibi,
Gece parlayan bir yıldız gibi,
Umut olup gecemi ışıtan ay gibi,
Susuz aşksız yüreklere serap gibi,
Ne olursan ol,
Bir düş gibi gel işte,
Ben yine bildiğin gibiyim,
Yas denilen şiirlerde'yim,
Çayı halen şekersiz içmekteyim,
Ve artık papatyalara şiirler yazıyorum,
Ey güzeller güzeli duymayacakmısın,
Aşk mahkumunun son dileğini,
Ah sen gara gözlüm,
İçime işleyen yüreğimin ince sızısı,
Gülüşü maviye çalan, tebessüm güneşim,
Gülüşündür içimdeki huzuru sağlayan,
Bu gecede dilimde ismin şiirler demliyorum,
Senin o çay karası, papatya gözlerinde,
Selam söyle benden rüzgara,
Saçlarını incitmesin savurduğunda,
Kır çiçeklerinin kokusunu karıştırsın saçlarına,
Ne ben yusuf oldum zindanlarında seni bekleyen,
Ne sen züleyha sın saraylarımda sultan,
Ve sen,
Içimdeki sıcak ülkelere yolculuğumun tek sebebisin...