Korkunun Ardında

Bazen,
gözlerim korkularla dolu,
her köşede bir karanlık bekliyor.
Beni bekleyen bir şey var,
belki de bilinçaltımda saklı,
belki de birer gölge gibi
her adımda biraz daha yaklaşıyor.

İçimde bir boşluk var,
ama o boşluk,
korkunun gizlediği bir alan.
Ve ben,
her gece bu korkuyla yüzleşiyorum,
ama her seferinde
daha derine iniyorum.

Yalnızlık,
belki de en büyük korkumdu.
Bir insanın yalnız kalması,
her zaman bir sığınak gibi,
ama sonra o sığınak,
içinde kaybolduğum bir labirente dönüşüyor.

Korkular,
sadece bizi bekleyen birer yansıma.
Ama belki de,
onlara bakmayı öğrenmek
onları kabullenmekle başlıyor.
Çünkü korkunun ardında,
bizi dönüştüren bir güç var.

Ve belki de,
korkular,
bizi gerçeğe biraz daha yaklaştıran
bir adım kadar yakın.