Korkuyorum Anne

Korkuyorum anne yaşam gerçekten böylr garipmi?
Elimi tutsam boşluğa düşüyorum
Gunler geçtikçe gitgide hırpalanıyorum
Buna sebeb olan ne peki ?
Delimiyim?
Ben deliysem ya bu insanlar ?
Sahi bu kadar mı değişir bir günde herşey
Mutlu olmaya çalıştıkça batıyorum en dibe
Her cümleye gülerken soğuyorum artık yavaş yavaş
Korkuyorum anne
Gülmek bu kadar güzel bir eylemken ben unutmak istemiyorum
Ya bir daha gülemezsem ?
Boğuk mısralar yoruyor beni
Ben artık sonunu bildiğim şeyleri yaşamaktan bıktım
Ben hayattan hic bu kadar bıkmamıştım anne
Binlerce kez özür diliyorum senden anne ben bu hayata yenildiğim için . ..