Tam 17 aydır aynı adama hep aynı saatlerde aynı acıdan inşaa olmuş gözyaşları döküyorum. aralıksız. Ben 17 aydır her gün içimde kocaman bir aile besliyorum; sevgilim, karısı ve oğlu..
Ben belki bir metresim sizin gözünüzde hem de en ölmesi gerekenden.
Ben belki de bir orospuyum en çılgınından sizin gözünüzde.
Ben belki bir hayalperestim en uç hayallerin peşinden giden sizin gözünüzde.
İşin aslı şu ki, ben sadece aşığım. Hepsi bu, insan kime aşık olabileceğini seçemiyor. Kalp insanın istediği kişiye gitmiyor.
Benim kalbim benden kilometrelerce ötede, benden 12 yaş büyük evli ve şuanda 2 yaşında bir oğlu olan birine gitti. Benim için ölmek gibiydi ama ne zaman gelsem o uçurumun ucuna o kocaman elleriyle beni alıp bağrına bastı bana orada yer açtı. Beni sevdi, biri sizi gerçekten sevdiğinde hissedersiniz bunu sürekli dile getirmesine gerek kalmaz. İşte tam da buydu.
Ve bana yolladığı ilk şarkı buydu, her gece uyumadan önce dinlenen..