KOYNUNDA BOĞULUYOR

Memleket gibi sanki tanrıdan armağan.
İçim sıra kımıldıyor gizli sırların koynunda boğuluyor.
Yine otobüs durağın da bekliyor.
Sarı paltosu, saçın da yine beyaz bir korda.

Kucak açıyor açılan kapıya.
İçim sıra kımıldıyor açık saçık önünde sonun da bir yer de.
Yine oturuyor en sevdiği bankın üstünde.
Dostu olmayan uykuların için de.

Çantasını koluna almış yürüyor uçsuz bucaksız.
İçim sıra kımıldıyor sarmaşıkları boğazıma dolanıyor.
Yine gidiyor limana.. kabuğunu görüyor, geri gidiyor.
Sararmış yüreğiyle saçın da aklaşmış bir kurdele.