Kıyısında bir aşkın.
Kıvrılmış uzanıyor tüm yalnızlar.
Alevin renginde tüm gözyaşları
Ve kimsesiz bakıyor anılar.
Saklı şehirlerin derin sessizliği ile kaplanmış
Yarım kalmış tüm aşklar.
Sözlerin mührü koyu.
Ağlıyor tüm yıldızlar.
Gitmek yada kalmak eylemi.
Bir tek sevmelere yakışmazlar.
Yediğin ekmeğin tadı yavandır.
İçtiğin suyun acı bir buğusu yakar.
Sessiz sessiz akrep yelkovan
Birbirlerini kovalar.
Kavuşmak varken...
Yalnızla savaşır tüm insanlar.
İhanete bal sürer bazen...
Gitmelere anlam yükler...
Bir şiir kitabı olur ayrılık...
Bir iki satır dökülür bazen son yamalar...
Yıllar geçer üstünden,
Hayatta boğuşurken
Bırakıp giden, ardında kalanı hatırlar.
Bir selamla yeniden yeşerecek sanar umutlar.
Hazin tüm aşklar...
Kocaman bir aptallık yüzünden yalnızlar.
Ve insanoğlu...
Farkına varmak yerine yeniden yeniden yalnızlığın peşinden koşar...!