Küçük bir hikaye

​ Rüyamı diye düşünmeyi bırakalı çok oldu. Her şeyi hissedebiliyordum, yaşadığım acı en derinlerde. Rüya olsa uyanırdım, geçerdi demi. Uyanmadım, uyanamadım. Gerçekliğin içinde bir rüyaya dalıp gittim. Her dalışta yukarı çıkabileceğimi düşündüm, çıkamadım. Son demdeyim artık. Ya bu dem bitecek, ya da üzerine su eklenip yola devam edilecek. İnsanlar bu hayatta her şeye benziyor. Hayvanlara, çiçeklere ve bir çok daha tabiri var tabi. Evren garip bir döngü için de kaybolmuş sürükleniyor. Ruhunu satanı da bedenini satanı da var. Peki ya hangisi daha kötüydü ruhunu satan mı? Bedenini satan mı? gözünüze hep bedenini satan gözüktü, ya ruhunu satanlar. Ruhunu satanlar yüzüne insanlık bu halde değil mi? Bir insana zevk vermek, bir insanın hayatını sikmekten daha mı kötüydü. yıllarca sevilmek için sevdiler, ölmek için dünya malına tapıp yaşadılar. Bizler ise aynı döngünün içinde dönüp durduk. yaşıyoruz, çabalıyoruz, biriktiriyoruz ve daha bir çok şey yapıyoruz sonun da ne oluyor peki. Bir köşede pişmanlıklarımızla hayata göz yumuyoruz. Sevgi de böyle değil mi? Seviyoruz, eğleniyoruz, kederleniyoruz tarifi olmayacak milyonlarca duygu yaşıyoruz ve sonunda bizimle kurduğumuz hayallerden siktir ediliyoruz. Başkasıyla yaşamalarını izliyoruz. Zevkle, acıyla, özlemle. Hayatın döngüsüne ayak uydurmak için bizimde dönmemiz gerekiyor sanırım. Düşünün o, odasına uyumaya giderken sen kapını kilitliyor olacaksın. O, odasında zevkle boğuşurken sen odanda acılarınla, gözyaşlarınla boğuşuyor olacaksın. Kimseler odana girmesin seni o halde görmesin diye dualar edeceksin. O başkalarına aşk dolu mesajlar atarken sen sende kalan yalan dolu mesajları okuyacaksın. O rüyaya dalıp gittiğinde sen gecenin gerçekleriyle boğuşacaksın. Sonra sabah olacak güneş hafiften doğarken sen bir sigara daha yakacaksın. O yeni güne doğarken sen her yeni günde öleceksin çocuk. Güzel şeyler dileyerek evden çıkacaksın fakat o güzel şeyler hiçbir zaman olmayacak. İşte, yolda gittiğin adım attığın her yerde peşinde, içinde olacak bu acı. Tam aklından çıkmışken karşına çıkacak yeter dediğin yerde daha fazla üzerine gelecek. Ya bu acıyla ölmeyi öğreneceksin ya da bu acıyı yaşamayı. Ölürsek kimse ağlamayacak arkamızdan yaşarsak kimse olmayacak yanımız da biz en iyisi yalnız ölmeyi, yalnız yaşamayı öğrenelim arkadaş..
Benim Sonsuzluğum Kimde Son Bulacak.




Sen gittin, hayallerimiz kaldı
Düşlerimizle yattım her gece
Dizimde uyumak isterdin
Düşlerimde uyudun