Küçük bir İtiraf
Bir gece vakti...
Bilirsiniz ya hani o duyguyu böyle heyecandan uyuyamazsınız. Sürekli evin içinde sırıtırsınız hani. Eliniz ayağınıza dolaşır bazen de gözünüzün önündeki şeyleri göremezsiniz. Kalbiniz heyecandan durmak üzere olur hani. İstemsizce hayaller kurmaya başlarsınız. Hiç biri şu an inandırıcı değil değil mi? Bende öyle sanmıştım.
Hatta size kendi hayatımdan direkt örnek vereyim;
Nedense o gece uyku tutmaz,
Saat 03.47,
Yavaşça yataktan kalkılır,
Mutfağa doğru rota belirlenir,
Kimse duymasın diye dikkatlice gidersiniz mutfağa.
Masaya oturup sürekli şunları tekrarlamak da cabası,
"Ben sadece senin gözlüklerine bakacaktım sen şimdi niye tutup gözlerini bana çevirdin? Ben çaktırmadan bakacaktım işte!"
Bir dakika sessizlikten sonra tekrardan söylenmeye başlarsınız,
"Tabii ki de sana aşık olmadım. Alt tarafı bir gözlük!"
Ama şunu öğrendim ki kendinize bunu ne kadar inkar ederseniz aşık olma ihtimaliniz o kadar çok artıyormuş. Sanırım ben biraz fazla inkar ettim.
Ertesi gün olur... Tekrar akşam tekrar sabah olur...
Günler çok hızlı geçer ya hani ama içinizi kemiren şey çok daha güçlüdür.
Fakat sonunda bunu kendime itiraf ettim. Benim buzdan kalbimi eritecek kişi O' ymuş. Ama aynı zamanda beni en çok incitecek kişide senmişsin.
Biliyorum senin suçun yok. Peki benim suçum var mı?
Ben sadece uzun zaman sonra böyle hissetmek.. Belki bu sefer mutlu olurum sandım. Sadece sanmışım meğerse.
Hani ben sanmıştım ki sende...
Söyleyemiyorum çünkü bu o kadar canımı acıtıyor ki.
Mesela;
Köpeğini birlikte gezdirmeye çıkabilirdik. Ben köpeğini severken sende şakalaşırdın bizimle belki. Sonra çimenlere uzanırdık. (Camii Bahçesine değil ama)
Köpeğin dolaşırken belki bende sana sarılırdım. Sakallarınla oynardım. Bilmiyorum hoşuna gider mi? Ama olsun ben yine de seni kızdırmak için yapardım. Sonra birden üstümüze tatlı bir yaratık atlardı.
İstediğin kadar oyun da oynardım seninle. Biliyor musun? O oyunları çok merak ediyordum doğru ama sadece bir kere istersen birlikte oynayabiliriz demeni bekledim. Sadece bunu bekledim. Bana sen öğret istedim. İlla bana bir şeyler öğretmeni beklemek için öğrencilerinden biri mi olmam gerekiyordu?
Belki kız kardeşinle tanışırdık. Onu çok seviyorsun biliyorum.
Belki iyi anlaşırdık onunla belli mi olur? Sana kızdığı vakit bana gelip anlatırdı belki.
Biliyor musun?
O gün kendime itiraf ettikten sonra ki gelişim...
O gün merdivenlerden çıkarken bacaklarım titredi. İlk defa düşecem diye korktum. Ama sonra seni karşımda görünce o kadar rahatladım ki...
Sen beni görmedin. Sınıfta küçük tatlı bir öğrencin vardı. Onunla ders işliyordun. O kadar güzel ilgileniyordun ki kapının orda durup, seni ders bitene kadar dinlemek isterdim.
İstesem gitar çalar mıydın bana? Küçük bir konser verirdin belki benim için. Kim bilir eşlik ederdim sana belki. Bildiğimden değil ya sadece seninle bir şeyler yapmak için.
Bu arada 'Forget Her' şarkısını sende dinliyormuşsun. Bende çok seviyorum o şarkıyı..
Yüzüklerinden bir kaçını yürütürdüm belki. Çünkü gerçekten güzeller.
En çok gittiğin şu kafe var ya (T.....S) belki birlikte bir akşam giderdik. Seninle sohbet etmeyi o kadar çok isterdim ki, sadece seni saatlerce dinlemek... Sesin hoşuma gidiyor.
Sırtındaki dövme hoşuma gidiyor.
Küpelerin,
Saçlarının her hali,
Giydigin tişörtler,
Güldüğün zaman burnunun aldığı o şekil bile hoşuma gidiyor,
Sigarayı ağzına koyduğun halin,
Ellerin,
Her şeyin.
Ben bunları bir sayfaya sığdıramam ama eğer olurda bir gün sohbet edebilirsek, olurda beni dinlemek istersen sana seni benim gözümle anlatmayı isterim.
Çok değil sadece 1 buçuk hafta mutluluğum sürdü. Sonrası zaten yok.
Artık gülümserken bile tereddüt ediyorum biliyor musun? Mutlu olduğum zamanları bile tam yaşamıyorum. Artık her güzel bir şeyin sonunda acaba ne zaman kötü olacak diye düşünüyorum.
Yine de teşekkür ederim.
Canın sağolsun.
