İnsanın yaratılış amacı sadece Allah'a kulluktur. (Zâriyat, 51/756) Allah'a kul olmak, O'nun çağrısına samimiyetle karşılık vererek, yasaklarından kaçınmak ve emirlerini yerine getirmekle mümkün olur.
Allah'a kulluğun başı ihlas ve samimiyettir. (A'râf, 7/279) Kullukta esas olan ise sürekliliktir. (Mü'minûn, 23/9) Bu konuda Rabbimiz şöyle buyurur: ''Sana ölüm gelinceye kadar Rabbine ibadet et.'' (Hicr, 15/99) Kulluğun zirvesi, kişinin Allah'ı görüyormuşçasına ibadet etmesi (Müslim, Îmân,1,5) ve bütün varlığıyla O'na yönelmesidir.(Müzzemmil, 73/8) Buna ihsan makamında kulluk denir.
Kulluk bilinci sorumluluk bilinci ile gelişir. Her şeyi bilen ve gören bir Allah inancı, kulluğun olgunlaşmasına vesile olur.