# KUMSALDAKİ İSİM #

Sensizliği demlerken yüreğimde,
Yokluğunun acısını yaşıyorum her demimde,
Bana sensizlik düştü, anılarımın rüzgârından;
Adımlarının sessizliği yayılır oldu odamdan.
Kabul, bana ayyaş bir ömür kaldı bu aşktan.

Sensizliğin ardından;
Sitemlerle öpüp, örttüm gecemi.
Üşüsede gecelerde tenim,
Yakınamam artık yalnızlığıma.

Nara yaksam da sensizliğe , ne çare?
Kaldım nağmelerimle çaresiz tek başıma.

Habersiz dalgaların çarpa çarpa sildiği!
Kumsalsadaki isimdi benimkisi...
Çaresizim, artık anıların avutacak beni,
Kabul bana sensizlik düştü,anılarımın rüzgârından.