KUŞBAKIŞI AYRILIK

Kuşbakışı bak hadi yüreğime. Ayrılıklarımızdan oluşan bir harita çiz ortasına. Göreceksin kuşbakışı baksan içime her yer sen. Tek kişilik bir hiçlik her köşem… Her zerremde senden oluşan milim milim çarpık kentleşmem. Benim şehirleşmemden medet umma laf-ı güzaf baştan ayağı her tümcem. Yıkacağım tepeme tüm evreni... Gittiğinde çarpık kentleşmeli dünyamı başıma yıkıp, yerine yokluğunu koyduğun gibi...


Kafamın içinde prefabrik düşünceler kol geziyor. Yokluğunun viranlığında bir enkaz gibi gülümsüyorum sana. Nereye konacağını bilmeden her gece, yalnızlığım çarpık kentleşiyor anlasana! Şehir gri ama ben maviyi seviyorum. Bir Cemal Süreya bir Nazım birazda Turgut Uyar biriktiriyorum avuçlarımda, ve kulaklarımda çirkin şiirlerden oluşan sarhoş kalabalıklaşma... İçimi böyle çürütüyorum bu ara.


Kendi düzlemine teğet geçen aşkların,
Keskin virajlı ayrılıklarını yaşamaktan bıkmadınız mı?
A noktasından hareket eden bir aşk hiç bir zaman B noktasına varamayacak!

Eğer durum bu değil ise yalandan yaşamaya devam ediniz...
Yok durum bu ise,

Lütfen bileklerinizi işaretli yerden kesiniz!

Özlem Ayşe Çiçek